We zijn echte buiten-mensen. En daarmee bedoelen we niet ‘mensen die op zondag graag een stukje gaan fietsen of wandelen’. Hiermee bedoelen we dat wij elk moment aangrijpen om buiten te zijn. Zo eten we als het droog is het liefste buiten, voelen we ons eigenlijk niet zo fijn als we een dag niet buiten zijn geweest, vinden we slapen in een tent heerlijk en gaan we op vakantie altijd naar natuur-bestemmingen.

In verband met studie en werk, zijn we in Utrecht gaan samen wonen. We hebben toen zeker genoten van sociale contacten op de fiets, lopend heerlijke maaltijden kunnen krijgen, naar de bioscoop wanneer we wilden en andere culturele activiteiten. Maar, het eerste teken dat we eigenlijk niet in de stad passen diende zich aan het einde van vakanties aan. Dan voelde met name Ela een grote knoop in haar buik, wat gaande weg steeds duidelijker aangaf: “ik wil niet terug naar de stad.” Ook viel het ons op dat we onszelf bijna elk weekend afvroegen hoe en waar we de natuur konden opzoeken. Het werd ons steeds duidelijker; we miste de natuur om ons heen.

Dus, de stad uit en weg van de randstad! Eerst hebben we Brabant overwogen, omdat Maarten daar vandaan komt. Al snel hadden we in de gaten dat we Brabant eigenlijk ook heel vol en druk vonden en ook wel ‘de tweede randstad’ genoemd wordt. We zijn toen verschillende weekenden op onderzoek in Nederland gegaan, om op die manier andere regio’s te leren kennen. Heel leuk en ook leerzaam om zo samen op pad te zijn. Het werd steeds duidelijker wat we wel en niet wilde, wat nou eigenlijk echt belangrijk voor ons was.

Ondertussen vroegen we ons beide af, of we wel het werk deden dat ons blij maakte. Doordat een nieuwe baan van Ela in verband met Covid op zich liet wachten, is ze een aantal maanden vrijwilligerswerk gaan doen op verschillende ecologische boerderijen. Toen ze hierna als psycholoog in het verpleeghuis aan het werk ging, voelde ze eigenlijk al snel; ‘Dit wil ik niet meer.’ Begin 2021 heeft ze de knoop doorgehakt te stoppen als psycholoog en vond in Twente een boerderij waar ze als tuinder aan de slag kon (zie blog Tuinderij). De verhuizing uit de stad kwam hiermee ook in een stroomversnelling. Om in de buurt van de tuinderij te wonen, veel buiten te zijn en kosten te besparen, besloten we om tijdelijk op een camping te gaan wonen.

Op de camping zijn we begonnen in een vouwwagen. Heerlijk ruim en echt het kampeergevoel doordat hij vrijwel geheel van doek gemaakt is. Wat direct ook een nadeel was; met wind maakt het vrij veel geluid en na wat natte weken begon het dak te lekken…. Dus zijn we over verhuist naar een caravannetje uit 1982. Hiermee hadden we wat minder ruimte, maar wel een hard dak, wat toch wel prettig is. Het leven op de camping beviel ons goed; we leefde echt buiten, heerlijk! Daarnaast het minimalistisch leven, want veel spullen kan je niet kwijt in onze caravan, beviel ons ook. Het is prettig om minder spullen te hebben om over na te denken, het geeft een vrij en rustig gevoel. Natuurlijk was het leven op een camping soms ook behelpen, als het minder weer was bijvoorbeeld, of als je je even wilde terugtrekken.

Vlak voordat de camping dichtging eind oktober, kwam er een huisje een kilometer verderop op ons pad. Dit huisje huren we sinds die tijd met veel plezier. Zeker in het begin genoten we zo van een echte keuken, verwarmde doucheruimte en iets meer leefruimte! Door het leven op de camping waardeerde we deze, voor veel mensen vanzelfsprekende, zaken weer.

Vrienden vragen wel eens of we de stad niet missen en of we ons niet eenzaam voelen. Het antwoord is heel simpel op beide vragen; nee. Het wonen in de natuur, op een rustige plek past zo goed bij wie we zijn. Dat weegt voor ons beide veel zwaarder, dan de geneugten van de stad. Natuurlijk vinden we het nog steeds leuk om bijvoorbeeld uit eten te gaan, maar het is prima dat we daar nu iets meer moeite voor moeten doen. Verder zijn we sinds we hier wonen meer en meer dingen zelf aan het maken, wat tijd vraagt. Deze tijdsbesteding voelt prettig en zinvol, dus er is eigenlijk geen ruimte voor eenzaamheid. Wat niet wegmaakt, dat we het heel leuk vinden als vrienden of familie op bezoek komen of wij bij hen!

Inmiddels hebben we besloten dat we graag naar Frankrijk willen verhuizen. Zie onder het kopje ‘wie we zijn’ bij onze droom wat we daar precies willen gaan doen. Maar het belangrijkste is dat we meer natuur en ruimte om ons heen willen. Het volle Nederland past niet bij wie wij zijn en waar ons hart van gaat zingen. We houden jullie op de hoogte van ontwikkelingen.